Zondag 30 maart was het zover: de 3e Souterraincup en voor mij ook de 3e keer dat ik deel nam. Edje ging weer mee en ook Lars kon dit keer voor de 1e keer mee. Vroeg opstaan dus om rond 6.45 bij Edje en Lars te zijn. Geen sneeuw dit keer itt vorig jaar en na een voorspoedige reis kwamen we in Voorhout aan. Meteen naar beneden om de nieuwe baan te bekijken. De layout was volledig anders, alleen de drievoudige hairpin (die zich vernauwt en omhoog loopt) was gehandhaafd. Dit oa op mijn verzoek nadat Marc via zijn blog de mening had gevraagd over verschillende layouts. Verschil met vorig versies is dat je nu echt dwars door het dorpje rijdt. Leuk detail is het dorpsplein met het mariabeeld in het midden. 2 sporen (die naar elkaar toelopen dus geen ruimte voor inhalen bieden op die plek) schieten links langs het beeld door, het derde spoor rechts van het beeld.
Verder barst de baan weer van de details. De ijscoman is er een van "living on the edge", want hij heeft zich wederom opgesteld in de hairpin, waar hij vorig jaar bijna door JW werd getorpedeerd.
Het deelnemers veld
Maar goed, tijd om te rijden. De oranje/gele bandje van Marc B worden op de auto gezet en vervolgens de baan verkennen. Ik krijg alleen gelegenheid om op het blauwe spoor te testen, maar ben tevreden met de auto. Ondertussen wordt er boven weer genoten van de meegebrachte vlaaien (inmiddels ook al een traditie te noemen). Dan is het tijd om met de races te beginnen. Het aanvankelijke idee om de indeling te maken op basis van door de deelnemers zelf genoteerde snelste ronde komt te vervallen. Ten eerste omdat bijna niemand een tijd noteert en ten tweede, op welk spoor moet je dan rijden? Beter was geweest om iedereen 1 minuut te laten rijden op 1 bepaald spoor. Marc en Marc besluiten om de "streekgenoten" tegen elkaar te laten rijden. Dat betekent dus dat Edje, Lars en ik tegen elkaar moeten, eigenlijk ook wel jammer, want we rijden als zo vaak tegen elkaar. We mogen ook direct beginnen, en ik mag op het rode spoor beginnen. Naar een paar rondes gaat het mis. Na een uitvlieger blijkt het oogje waar het sleperschoentje in zit te zijn afgebroken. Hoe kan dat nu? Ik rijd toch al een tijdje met deze auto? Later blijkt dat meerdere mensen problemen hebben met het rode spoor. Er is een plaats waar de overgang tussen twee platen niet vlak is. JW's 908 raakt hier geregeld met het chassis de baan. Waarschijnlijk is mijn auto een paar keer met het sleperschoentje hier tegen aan gestoten, en de krachten hebben er voor gezorgd dat de zwakste plek kapot gaat: het oogje. Maar goed, ik kan een auto van Marc lenen, een witte Porsche 917 waar ook Adriaan mee rijdt. Uiteindelijk kom ik op 101,8 rondes, Lars op 106,8 en Edje wint met 107,1 rondes.
Het dorpje
De tweede heat wordt ingedeeld op alfabetische volgorde en betekent dat ik uit kom tegen Timon en Willem. Inmiddels rijden Adriaan en ik, op aanraden van Marc, met zijn Gulf Porsche 917 die een stuk beter rijdt dan de witte. Dat is duidelijk te merken en ik win de heat dan ook met 110,4 rondes, Willem eindigt op 99,8 rondes en Timon op 98,7 rondes.
De derde heat wordt ingedeeld op basis van de stand op dat moment. Begonnen wordt met de laatste drie in de stand en de drie hoogst geklasseerden rijden het laatst. Toeval wil dat Edje, Lars en ik op de 4e, 5e en 6e plaats (weet niet of het in deze volgorde is?) staan en we dus weer tegen elkaar uitkomen. Dit maal weet ik de heat te winnen met 106,5 rondes, Lars komt op 105 rondes en Edje op 104,9 rondes.
Gedurende al deze races kon iedereen boven genieten van koffie, frisdranken, vlaai en was er ook tijd voor de lunch die bestond uit tomatensoep en broodjes shoarma. Omdat Adriaan na zijn laatste heat al naar huis moest werd een korte pauze ingelast om een cadeau aan te bieden aan Marc. Dit keer was het een Alfa 33T12 van SRC, en Marc was er duidelijk weer mee in zijn nopjes.
De laatste race ging tussen Bas en de beide Marcen. Marc B wint de race met 115,3 rondes, maar Bas weet met 113,2 rondes zijn voorsprong in het klassement te behouden en schrijft de eindoverwinning op zijn naam. Uiteraard heeft Marc weer een kleine trofee voor de plaatsen 1 t/m 3 dit keer in de vorm van een fiat 500 model in de schaal 1/87.
De uitslag
Voor ons is het dan weer tijd om te vertrekken met nog een flinke reis voor de boeg. Onderweg wordt nog een voedzame maaltijd bij de McDrek genuttigd.
Rest me nog om de familie Stouten wederom te bedanken voor de gastvrijheid en de goede verzorging en alle anderen voor de gezellige dag.
De 12-uurs race op Skylge
-
Jan had onder andere de coureurs die bij Marc op het Souterrain rijden
uitgenodigd
om mee te doen aan de derde editie van de 12-uurs race op Skylge
(T...
1 dag geleden
Hi Paul vond gaaf dat je er weer bij was. Volgende keer deel ik jullie Limburgers of Flevo's of Rijnmonders niet meer bij elkaar ��. Leuk verslag trouwens.
BeantwoordenVerwijderenAls Nog ideeën zijn voor andere opzet hou ik me aanbevolen. Bv drie auto's die op baan blijven. Dus alleen eigen regelaar mee rijden. Andere opzet Kwalificatie bv.