Souterraincup 2019

Om ongeveer 5 uur ging de wekker. Eerst nog ontbijten en rond 6 uur richting Herkenbosch om Edje en Lars op te halen en vervolgens nog ruim 2 uur rijden naar Voorhout. We wilden een beetje op tijd daar zijn aangezien Marc had besloten om de mensen van ver (die dus nooit op zijn baan rijden) de meeste tijd te gunnen om te oefenen. Marc had dit keer geen nieuwe baan gebouwd, maar de baan uitgebreid door een muurtje door te breken voor deze uitbreiding. Het Mariabeeld dat voorheen midden op straat stond en waar 1 spoor links en twee sporen rechts langs gingen stond nu veilig aan het begin van een straatje op het nieuwe stuk. Al snel bleek dat de baan om de een of andere reden soepeler leek te lopen dan vorig jaar. Wetende dat het toch weinig nut had om flink te trainen hield ik het snel voor gezien, de flow krijg je toch pas tijdens de race te pakken.

Het Mariabeeld nu op een veilige plaats

Om 9.30 was het tijd voor koffie en de door ons meegebrachte vlaaien, die weer zeer gewaardeerd werden. Ook werd er geloot voor de teamindeling. Ik kwam in het team (genaamd gleufridders 2.0) van captain Jan-Willen van C., samen met Lars en Timo. Team Slothouders van captain Martin, bestond verder uit Marc, Ferry en Rene. Edje, dit jaar als teamcaptain aangewezen, lukte het om bijna hetzelfde team als het jaar daarvoor te loten nl. Arjan en Frank103, met daarnaast nog Jan-Willem de G. Frank kwam met de originele naam "vlaai" voor dit team. Marc gaf ook nog wat uitleg over de gang van zaken tijdens de race. Gestart werd met de Ford MKIV, als reserve auto's stonden een Porsche 917 en een Porsche 908 klaar. Vanwege de uitbreiding van de baan was het niet meer mogelijk om op 3 verschillende rijdersposities te staan, maar nu staan de rijders naast elkaar. Dat betekende dat er na 14,5 minuten verplicht door ieder team van rijder gewisseld moest worden.

Vlaai

Briefing door Marc

Om 10 uur werd het startschot gegeven en wij mochten starten op het rode spoor. Al gauw bleek dat de Fords toch wat problemen hadden, waar de ene rijder wat meer moeite mee had dan de andere. Ik had mijn teamgenoten er op voorbereid dat ik geen toptijden zou rijden, maar dat bleek mee te vallen. Uiteindelijk stonden we na 2 uur rijden op een 2e plaats met 10 ronden achterstand op de Slothouders en 52 ronden voor op Vlaai. Ondertussen waren de Fords al vervangen door de Porsche 917, maar ook die kenden hun problemen, met name de gele had last van een bandje dat constant er af liep.

De start, toen nog met de Ford MKIV's

Tijd voor de gezamenlijke lunch die bestond uit taco's die gevuld konden worden met een gehakt/mais/kapucijners mix en sla en crème fraîche (voor foto's zie de blog van Frank103). Marc maakte van de pauze gebruik om wat aan de auto's te sleutelen.

Lunch (foto uiteraard van Frank103)

Na de pauze reden we op het blauwe spoor. Ieder team reed in deze heat meer dan in de eerste, we wisten de voorsprong op Vlaai met maar liefst 1 ronde uit te breiden, maar de achterstand op Slothouders liep nog eens met 25 ronden op.

Tijd voor de volgende baanwissel, nu naar spoor geel, het middelste spoor. Intussen was de strijd om de snelste tijd, welke beloond werd met een extra prijs, losgebarsten. Daarbij werd door sommigen de strijd om de eindoverwinning vergeten. Ook ik kreeg de smaak te pakken nadat ik ineens een tijd onder de 9 seconden klokte. Uiteindelijk kwam ik op een tijd van 8.770 seconden wat de 6e tijd was. Nadeel was dat ik te vaak uit de baan vloog en dus me op een gegeven moment weer ging concentreren op het uiteindelijk doel, zoveel mogelijk rondes rijden. Desalniettemin maakte team Vlaai nu 24 rondes goed op ons en liepen de Slothouders nog eens 27 rondes op ons uit. De tweede plaats kwam echter niet meer in gevaar.

De uitslag:

Slothouders:       1890 rondes
Gleufridders2.0: 1828 rondes
Vlaai:                  1799 rondes

De snelste tijd was voor Frank103 met 8,543 seconden.

Als herinnering en prijs had Marc weer voor iedereen een trofee en Frank kreeg een mooi puzzel met een racethema als prijs voor de snelste tijd.

Marc, Annemarie en Imke, bedankt weer voor de gastvrijheid en de goede verzorging. Iedereen verder bedankt voor de leuke dag en de spannende races op de baan.

De terugreis werd traditioneel in Best onderbroken voor een fastfood hap bij de plaatselijke hamburgertent aldaar (helaas Frank, geen foto's hiervan).

Nog enkele sfeerfoto's

Meer verslagen zie:

Verslag Jan Willem
Verslag Frank103
Verslag Edje