Nascar night

Door het wegvallen van de Ninco-klasse zijn er meer zg "vrijrijden" avonden in de kalander beschikbaar gekomen. Deze avonden kunnen worden gebruikt om extra te trainen, inhaalraces van de andere klasses te rijden, of om een funrace te organiseren. Wat betreft dit laatste leek het mij wel leuk om eens een Nascar race te organiseren. Aangezien niet iedereen (zeg maar niemand) een Nascar bezit, zorgde ik zelf voor de auto's. Uiteraard niet de classics, dat zou zonde zijn, maar een zestal "moderne". Een eerste poging ging mis omdat de bestelde PU-banden niet op tijd binnen waren, maar woensdag 20 april was het toch zover. Hoewel..... tegen negen uur waren we nog maar met vier man en hadden we inmiddels besloten om toch maar een race te rijden waarbij iedereen zijn auto maar zelf moest inzetten. Gelukkig kwamen er toen toch nog wat meer mensen opdagen, sommige alleen om in te zetten (bedankt Laurens en Stan).


Omdat de 6 auto's zeer verschillend waren en iedereen gelijke kansen te bieden werd besloten dat de auto's een vast spoor toegewezen kregen, waardoor iedereen met alle 6 de auto's moest rijden. En verschillend waren ze.





De auto op baan 1 (zonder magneet) liep best goed maar had de neiging om bij het opkomen van het rechte stuk uit te breken, de kant te raken, uit het slot te gaan, flink door te rollen en daarbij alle banen over te steken. Hij werd daarbij geregeld ternauwernood gemist (maar ook geregeld geraakt) door de anderen. De auto's op baan 2,4 en 5 (met middelmatige magneetkracht) waren vrij moeilijk te handelenen en heel vaak gingen de rijders net over het randje wat in spectaculaire koprollen resulteerde. De auto op baan 6 (met zeer sterke magneet) kon bijna met volgas gereden worden, hoewel die ook zijn grenzen kende. Alleen de auto op baan 3 (middelmatige magneetkracht) was een "makkie", lag lekker, reed soepel en was goed te controleren.



In de eerste heat kwamen Bob, Martin, Speedy en Marc Slaats aan de start. Marc had wat problemen met zijn regelaar en verwisselde deze voor een clubregelaar. Ook hiermee liep het niet en uiteindelijk leende hij de regelaar van Paul Kessels. Dit alles leidde ertoe dat Marc natuurlijk achterop raakte. De andere drie maakten er een spannend geheel van en Uiteindelijk won Bob de heat met 108 ronden, gevolgd door Martin met 107, Speedy met 106 en Marc met 86.



In de 2e heat stonden Paul Kessels, Remon, Ton en ikzelf aan de start. Aanvankelijk ging het gelijk op maar door veel uitvliegers raakte ik de aansluiting kwijt. De andere 3 maakten er wederom een spannende race van. Grote hilariteit alom toen Ton door al dat gewissel van auto's op een gegeven moment de verkeerde auto aan het volgen was. Uiteindelijk won Paul met 109 ronden, voor Remon met 107, Ton met 106 en mij met 98 ronden.

De einduitslag:

Paul Kessels 109 3:02.011
Bob Young 108 3:07.252
Martin van Veghel 107 3:05.808
Remon Hannink 107 3:08.780
Speedy 106 3:07.418
Ton Schols 106 3:08.615
Paul van Nuil 98 3:00.584
Marc Slaats 89 3:03.356

Al met al leverde het een leuke avond op met leuke races en af en toe echte nascarcrashes. Gelukkig zijn die Scalextric stevig en zitten er geen fragiele onderdelen aan. Iedereen was het erover eens dat het niet makkelijk bleek om je steeds te moeten aanpassen aan een andere auto en dat dit best wel flink wat concentratie vereiste.

Gezien de positieve reacties die ik kreeg, denk ik dat dit nog wel eens een vervolg krijgt.