Seizoens afsluiter E&L Raceway

De seizoens afsluiter bij Edje en Lars was de Spring Classic verreden met Slot-it Group C's of GT's. Aanvankelijk zouden we met 5 man zijn maar Geert besloot om ook nog mee te doen. Edje was al zeker van zijn 1e plaats in het baankampioenschap, ik kon nog op gelijk in punten komen met Lars als ik zou winnen en Lars laatste zou eindigen. Een onmogelijke taak dus.
Geraced werd weer volgens het gekende recept.
Mijn eerste race tegen Jimmy begon al meteen goed, maar niet heus. In de eerste bocht een uitvlieger en in dezelfde ronde nog eens (totaal 4 keer in die race). Totaal geen grip, terwijl ik de bandjes nog geschuurd had voor de race. Gelukkig kon ik de achterstand beperken en na de baanwissel moest ik op spoor 1. Dit spoor bleek gedurende de hele middag sneller en ik wist Jimmy in te halen en de race te winnen. Mijn tweede race tegen Lars verloor ik dus de kans op een overwinning was verkeken. De derde race tegen Arjan mocht ik weer op spoor 2 starten. Weer wist ik de achterstand te beperken en op spoor 1 weer goed te maken en dus te winnen. Race 4 was weer een verloren zaak nl tegen Edje, hoewel de de achterstand maar anderhalve ronde was, maar dit was meer te wijten aan het feit dat Edje niet voluit hoefde te gaan. De laatste race tegen Geert was een kopie van de races tegen Jimmy en Arjan, deze sloot ik dus weer winnend af. Dit resulteerde uiteindelijk in een 3e plaats en een 3e plaats in het baankampioenschap.

Edje, Jolanda en Lars bedankt voor de gastvrijheid en catering (vandaag lekkere arretjescake en belegde broodjes) gedurende het hele seizoen en de anderen bedankt voor de leuke races. Op naar volgend seizoen waar de NSR GT3 klasse een grote rol gaat spelen en er een speciale race op stapel staat ivm met ons vijfde(lustrum) seizoen met het Zooitje Ongeregeld.

De uitslag van de Spring Classic ziet er als volgt uit:

1. Edje 249 punten.
2. Lars 227 punten.
3. Paul 201 punten.
4. Arjan 177 punten.
5. Jimmy 154 punten.
6. Geert 141 punten.

Eindstand baankampioenschap E&L Raceway:

1. Edje 200 punten uit 10 races.
2. Lars 180 punten uit 10 races.
3. Paul 171 punten uit 9 races.
4. Jimmy 142 punten uit 7 races.
5. Geert 131 punten uit 7 races.
6. Arjan 84 punten uit 4 races.
7. Maurice 42 punten uit 2 races.

Het seizoen op de E&L Raceway is dan afgelopen, er staan nog 2 BraLi races op het programma. 24 mei bij mij en 14 juni bij Arjan.

Geslaagde Thunder in the Loft Classic 1

De eerste Thunder in the Loft classic zit er op. We waren in het totaal met zijn vieren: Edje, Lars, Geert en ik. Alhoewel het niet allemaal perfect was, denk ik dat het een geslaagde middag was. We hebben in ieder geval weer een hoop lol gehad en dat was de bedoeling. Begonnen werd met koffie en typisch Amerikaanse koekjes nl chocolate chip cookies en brownies.
Was de vraag nog gaan we met Nascars, Canams of Transams rijden, het antwoord was: met alledrie
Voor de Nascars had ik gekozen voor Revell nl de 1967 Ford Fairlane (nr 17) van David Pearson en de 1967 Dodge Charger (nr 12) van Leeroy Yarbrough.


Voor de Canams de Slot-it Chaparral 2E van Jim Hall en de McLaren M8D van Dan Gurney.


Voor de Transams de Mercury Cougar van Dan Gurney en de Chevrolet Camaro van Dick Brown.


Omdat door PC problemen ik het Ultimate racer programma voor de telling niet aan het lopen kreeg, dan maar gekozen voor de eenvoudige mechanische rondeteller (ingebouwd in een baanstuk). Dit betekende dat er niet zoals bij Edje halverwege een heat van baan gewisseld kon worden. Daarom besloten om in iedere klasse iedereen tegen iedereen te laten rijden, om dit na de pauze te herhalen maar dan natuurlijk met de andere auto. Dit betekende ook dat er per klasse 12 races waren en dat keer 3 is 36, en dat iedereen 18 races in het totaal reed.
Ik zal jullie niet vermoeien met het beschrijven van alle race en de resultaten, dan wordt het ook onleesbaar. Feit is dat de auto's heel verschillende reageerden, maar ja iedereen had hier last van. Er waren nogal wat uitvliegers voor iedereen, maar Lars wist het beste met de "out of the box" auto's te rijden. Edje had hier wat meer moeite mee, Geert reed heel sterk en ik had gewoon mijn dag niet. Sommige auto's waren na 2 ronden alweer de grip kwijt, andere leken af en toe stroomprobleempjes te hebben. Maar ja zoals gezegd iedereen kreeg hier mee te maken. Uiteindelijk kwam Lars als winnaar uit de bus. Ik zelf eindigde als laatste (en dat op je eigen baan) maar dat mocht de pret niet drukken.

De uitslag:

1. Lars 817 punten
2. Edje 719 punten
3. Geert 668 punten
4. Paul 634 punten

Punten telling was weer volgens het gekende recept.

Na de races hebben we nog even wat getest met Slot-it Group C auto's en met NSR GT3's. Met de laatste reden Edje en Lars een 4.3, ik kwam op 4.4 maar inmiddels heb ik een 4.2 geklokt. De Slot-its waren ook tailhappy, maar de NSR's bewijzen maar weer eens een veel belovende klasse voor volgend jaar te worden. Voor beide klasses zal de 180 graden R3 kombocht wel vervangen worden door een vlakke bocht.

Oh ja, in de pauze natuurlijk een echt Amerikaanse versnapering: een broodje hamburger, die door mijn beide dochters bereid waren. Dank jullie wel meiden voor de hulp.

Een geslaagde middag dus, die denk ik wel voor herhaling vatbaar is. Edje, Lars en Geert, bedankt dat jullie geweest zijn.

Thunder in the Loft Classic

Zaterdag 19-4-2014 is het zover. De 1e "Thunder in the Loft Classic". Dit is een vervolg op de "Thunder in the Loft" races die bij Edje zijn verreden (en waar na 10 afleveringen een einde aan is gekomen), maar dan met Classics. Dit kan zijn met klassieke Nascars (Carrera of Revell/Monogram), Canams (Revell/Monogram of Slot-it) of Transams (Scalextric). Welke auto's gaan worden is nog een verrassing. Feit is wel dat de dag een Amerikaans tintje gaat krijgen.

Inmiddels zijn de auto's "geprepareerd" voor zover in mijn mogelijkheden ligt en is de baan ook in orde. Het zal niet allemaal top zijn, maar het is dus ook puur een fun race-event waarbij plezier voorop staat en het resultaat maar bijzaak is. Wat voor iedereen even wennen zal zijn is de breedte van de baan, want Scalextric is toch een stuk smaller dan Carerra waar we bij Edje en Lars op racen.

Uiteraard volgt er nog een uitgebreid verslag op dit blog.

3e Souterraincup

Zondag 30 maart was het zover: de 3e Souterraincup en voor mij ook de 3e keer dat ik deel nam. Edje ging weer mee en ook Lars kon dit keer voor de 1e keer mee. Vroeg opstaan dus om rond 6.45 bij Edje en Lars te zijn. Geen sneeuw dit keer itt vorig jaar en na een voorspoedige reis kwamen we in Voorhout aan. Meteen naar beneden om de nieuwe baan te bekijken. De layout was volledig anders, alleen de drievoudige hairpin (die zich vernauwt en omhoog loopt) was gehandhaafd. Dit oa op mijn verzoek nadat Marc via zijn blog de mening had gevraagd over verschillende layouts. Verschil met vorig versies is dat je nu echt dwars door het dorpje rijdt. Leuk detail is het dorpsplein met het mariabeeld in het midden. 2 sporen (die naar elkaar toelopen dus geen ruimte voor inhalen bieden op die plek) schieten links langs het beeld door, het derde spoor rechts van het beeld.



Verder barst de baan weer van de details. De ijscoman is er een van "living on the edge", want hij heeft zich wederom opgesteld in de hairpin, waar hij vorig jaar bijna door JW werd getorpedeerd.




Het deelnemers veld

Maar goed, tijd om te rijden. De oranje/gele bandje van Marc B worden op de auto gezet en vervolgens de baan verkennen. Ik krijg alleen gelegenheid om op het blauwe spoor te testen, maar ben tevreden met de auto. Ondertussen wordt er boven weer genoten van de meegebrachte vlaaien (inmiddels ook al een traditie te noemen). Dan is het tijd om met de races te beginnen. Het aanvankelijke idee om de indeling te maken op basis van door de deelnemers zelf genoteerde snelste ronde komt te vervallen. Ten eerste omdat bijna niemand een tijd noteert en ten tweede, op welk spoor moet je dan rijden? Beter was geweest om iedereen 1 minuut te laten rijden op 1 bepaald spoor. Marc en Marc besluiten om de "streekgenoten" tegen elkaar te laten rijden. Dat betekent dus dat Edje, Lars en ik tegen elkaar moeten, eigenlijk ook wel jammer, want we rijden als zo vaak tegen elkaar. We mogen ook direct beginnen, en ik mag op het rode spoor beginnen. Naar een paar rondes gaat het mis. Na een uitvlieger blijkt het oogje waar het sleperschoentje in zit te zijn afgebroken. Hoe kan dat nu? Ik rijd toch al een tijdje met deze auto? Later blijkt dat meerdere mensen problemen hebben met het rode spoor. Er is een plaats waar de overgang tussen twee platen niet vlak is. JW's 908 raakt hier geregeld met het chassis de baan. Waarschijnlijk is mijn auto een paar keer met het sleperschoentje hier tegen aan gestoten, en de krachten hebben er voor gezorgd dat de zwakste plek kapot gaat: het oogje. Maar goed, ik kan een auto van Marc lenen, een witte Porsche 917 waar ook Adriaan mee rijdt. Uiteindelijk kom ik op 101,8 rondes, Lars op 106,8 en Edje wint met 107,1 rondes.


Het dorpje

De tweede heat wordt ingedeeld op alfabetische volgorde en betekent dat ik uit kom tegen Timon en Willem. Inmiddels rijden Adriaan en ik, op aanraden van Marc, met zijn Gulf Porsche 917 die een stuk beter rijdt dan de witte. Dat is duidelijk te merken en ik win de heat dan ook met 110,4 rondes, Willem eindigt op 99,8 rondes en Timon op 98,7 rondes.



De derde heat wordt ingedeeld op basis van de stand op dat moment. Begonnen wordt met de laatste drie in de stand en de drie hoogst geklasseerden rijden het laatst. Toeval wil dat Edje, Lars en ik op de 4e, 5e en 6e plaats (weet niet of het in deze volgorde is?) staan en we dus weer tegen elkaar uitkomen. Dit maal weet ik de heat te winnen met 106,5 rondes, Lars komt op 105 rondes en Edje op 104,9 rondes.
Gedurende al deze races kon iedereen boven genieten van koffie, frisdranken, vlaai en was er ook tijd voor de lunch die bestond uit tomatensoep en broodjes shoarma. Omdat Adriaan na zijn laatste heat al naar huis moest werd een korte pauze ingelast om een cadeau aan te bieden aan Marc. Dit keer was het een Alfa 33T12 van SRC, en Marc was er duidelijk weer mee in zijn nopjes.
De laatste race ging tussen Bas en de beide Marcen. Marc B wint de race met 115,3 rondes, maar Bas weet met 113,2 rondes zijn voorsprong in het klassement te behouden en schrijft de eindoverwinning op zijn naam. Uiteraard heeft Marc weer een kleine trofee voor de plaatsen 1 t/m 3 dit keer in de vorm van een fiat 500 model in de schaal 1/87.


De uitslag

Voor ons is het dan weer tijd om te vertrekken met nog een flinke reis voor de boeg. Onderweg wordt nog een voedzame maaltijd bij de McDrek genuttigd.
Rest me nog om de familie Stouten wederom te bedanken voor de gastvrijheid en de goede verzorging en alle anderen voor de gezellige dag.

Rappe NSR GT3's op de E&L Raceway

Zaterdag 8 maart was het zover. De eerste race met NSR GT3 auto's volgens het officiële NSR GT3 regelement (en dat voor een zooitje ongeregeld).
Geraced werd uiteraard weer volgens het gekende recept, echter omdat we maar met zijn vieren waren (Edje, Lars, Jimmy en ik) had Edje besloten om ieder 2 keer tegen elkaar te laten rijden, waarbij dan je dan de 2e keer op het andere spoor startte. Moest ik tijdens de open GT race alleen voor Edje het hoofd buigen, bleek nu we allemaal met een NSR reden de zaken er toch iets anders voor te staan. Edje had inmiddels een nieuwe auto opgebouwd (een witte ADAC GT master Corvette). Lars reed met de geel/zwarte compuware Corvette, net als ik (mijne was op het dak voorzien van een Amerikaanse vlag en een stikker "hot one" om het verschil te zien met die van Lars) en Jimmy reed met de zwarte Playboy Porsche 997.

Het start veld.

In de eerste reeks wist ik van Jimmy te winnen, echter een race met veel te veel uitvliegers voor beide. De race tegen Edje verloor ik en het was niet zo close als tijdens de open GT. In de race tegen Lars bleek dat de achteras gergeld uit de motormount wipte (aan de kant van het tandwiel). Oorzaak, een gebarstte motormount. Was deze al kapot toen ik de auto 2e hands kocht? Heb ik die zelf kapot gedraaid met het te dikke schroefje waarmee ik de motor heb vastgezet? Of kwam het toch door de harde tik van Jimmy, waarbij de auto hard van de baan ging? Of was het een combinatie van? Ik reed de heat uit met de oranje Corvette van Edje, maar kon mijn achterstand op Lars niet goedmaken en verloor. Gelukkig had Edje nog een motormount liggen die ik kon overnemen en heeft Edje de auto gerepareerd in de pauze, waarvoor dank.
Tijd voor pauze met een stokbroodje gezond dat we naar believen konden beleggen.
Na de pauze tijd voor de tweede reeks. Vanwege het tijdverlies in de eerste reeks werd besloten om 2 x 20 ronden te rijden. De race tegen Jimmy wist ik weer te winnen, tegen Edje was ik weer kansloos. Om 2e te kunnen worden moest ik winnen van Lars. Startend op spoor 1 wist ik een kleine voorsprong op te bouwen die ik echter na de baanwissel als snel kwijt was. In de poging Lars af te houden en proberen bij te blijven reed ik de grip weg en was ik kansloos.

Winnaar Edje

2e plaats Lars

3e plaats Paul

4e plaats Jimmy

Daarna was het weer tijd voor de crazy race: daar kan ik letterlijk heel kort over zijn. In de race tegen Edje lag ik er na 2,35 ronden al uit. Maar het kan nog sneller: Jimmy vloog er in de race tegen mij na 1,35 ronden al uit, maar ook ik wist de 1,5 minuten niet vol te maken en na 5,15 ronden was het over. Lars trok uitendelijk de overwinning naar zich toe.

Het is duidelijk dat als iedereen aan de auto is gewend, de races nog spannender zullen worden. Nu werden al geregeld tijden onder de 5 seconde en onder de 4,9 seconden geklokt door Edje en Jimmy. Volgens mij hebben ook Lars en ik wel minimaal 1 keer een ronde onder de 5 seconden geklokt.

Uitslag NSR GT3:

1. Edje 297 punten.
2. Lars 239 punten.
3. Paul 202 punten.
4. Jimmy 184 punten.

Uitslag Crazy Race:

1. Lars 28,14 ronden.
2. Edje 27,15 ronden.
3. Jimmy 16,11 ronden.
4. Paul 8,12 ronden.

Stand baankampioenschap, tussen de haakjes staan de punten met aftrek van twee schrapresultaten:

1. Edje 200 (150) punten uit 8 races.
2. Lars 172 (132) punten uit 8 races.
3. Paul 170 (130) punten uit 8 races.
4. Jimmy 102 (102) punten uit 5 races.
5. Geert 93 (93) punten uit 5 races.
6. Arjan 64 (64) punten uit 3 races.
7. Maurice 42 (42) punten uit 2 races.

Het gaat spannend worden voor de tweede plaats tussen Lars en mij. De volgende race ben ik er niet bij dus scoor ik 0 punten maar dat is 1 van mijn schrapresultaten. De laatste race kan niet als schrapresultaat dienen dus dan moet ik zo hoog mogelijk zien te eindigen en hopen dat Lars beide races minder goed scoort.

De stand in het Crazy Race kampioenschap ziet er als volgt uit:

1. Edje 39 punten uit 4 races.
2. Lars 37 punten uit 4 races.
3. Paul 28 punten uit 4 races.
4. Jimmy 16 punten uit 2 races.
5. Maurice 14 punten uit 2 races.
6. Geert 12 punten uit 2 races.
7. Arjan 7 punten uit 1 race.

Spannende historics

Zaterdag 8 februari was het weer tijd voor de historics op de E&L raceway. De laatste keer in deze vorm. We waren met z'n vijven nl Edje, Lars, Geert, Jimmy en Ik.
Als eerste kwamen de "toerwagens" aan de beurt. Dit maal reed ik met een Scalextric Ford Mustang Boss 302 (die met dat te hoge schoentje, wat ik inmiddels heb aangepast). De race tegen Lars was heel spannend en close en verloor ik maar nipt. De race tegen Jimmy wist ik te winnen en ook de race tegen Geert sloot ik winnend af. De race tegen Edje verloor ik echter weer, waardoor ik in de tussenstand op de 3e plaats terecht kwam.


Jimmy schiet rechtdoor met zijn Mustang en verwondt hierbij 2 marshals

Na de pauze, waarin we genoten van broodjes met Duitse knakworsten, was het tijd voor de Classic GT's. Uiteraard kwam voor mij de Slot-it Ford GT40 weer op de baan. Dit maal wist ik, wederom in een spannende race, van Lars te winnen, en ook de race tegen Jimmy wist ik te winnen. De race tegen Edje ging verloren. Met nog 2 races te gaan was het spannend voor de tweede plaats tussen Lars en mij. Mijn laatste race was tegen Geert en Lars moest nog tegen Edje. Ik ging met de verkeerde gedachte deze race in, want ik dacht dat ik niet hoefde te winnen, omdat ik dacht dat we evenveel races hadden gewonnen en ik minder uitvliegers had. Maar ik realiseerde me op tijd dat Lars 3 races had gewonnen bij de toerwagens en 2 bij de GT's en ik 2 bij de toerwagens en 2 bij de GT's. Beginnend op spoor 2 was het dus zaak om de sterk rijdende Geert niet te ver te laten uitlopen, om vervolgens hem op spoor 1 te kunnen inhalen en voor te blijven. Zoals gezegd, Geert reeds sterk met de NSR Ford MKIV van Edje, en het laatste kostte dus ook de nodige moeite, maar uiteindelijk won ik de race. Doordat Edje won van Lars kwamen Lars en ik beide op 5 gewonnen races, maar werd ik 2e door minder uitvliegers had.In de totaal stand staan Lars en ik op een gedeelde 2e plaats, wordt dus nog heel spannend.


Lars parkeert zijn Lola achteruit de helling af

Mannen, allemaal weer bedankt voor de gezellige en leuke middag. Volgende keer de eerste keer NSR GT3 volgens het NSR GT3 regelement. Ik denk dat het heel spannende races gaan worden.



Woorden overbodig lijkt me, of niet, Jimmy!!!

Eenden in de Efteling

Zaterdag 25 januari vertrokken we met een vier Limburgers (Edje, Lars, Maurice en ik (Geert moest helaas afhaken)) naar Elshout voor de (her)opening van het Silverdragon circuit van Arjan. Er zouden ook een aantal Brabantse slotters uit de vriendengroep van Arjan aanwezig te zijn. Dit waren Yvonne, Marcel en Geert. Hoewel het circuit de naam Silverdragon circuit draagt, is er, behalve de grote muurschildering van een zilveren draak, weinig wat op draken wijst op de baan zelf. Arjans baan is namelijk helemaal gedecoreerd met huisje en figuren uit de Efteling. In dit decor gingen we racen met 2 eenden (citroën 2CV voor de leken) van SCX. Arjan had een indeling gemaakt waarbij iedereen tegen iedereen moest op beide sporen, wat resulteerde in 56 stints van 2 minuten, iets te veel van het goede bleek later. Omdat de eenden flink waggelden en voortdurend het spoor bijster waren, werd al gauw de tijd niet meer gestopt bij een uitvlieger. Anders waren we nu nog bezig geweest. Bovendien was de eend op spoor één behoorlijk aan zijn privacy gehecht, want hij weigerde vaak zich te laten registreren bij het passeren van de start/finish lijn. Halverwege (na 28 stints) was het tijd voor pauze. Arjan had een aantal voortreffelijke hapjes laten komen gemaakt door Anja van Engelen, Kokerij De smaak van Brabant (beetje reclame mag best). Ze smaakte echt heel goed, hoewel ik me een keer flink verslikte, maar dat had niks met de smaak te maken, maar meer met het feit dat ik moest lachen om de een of andere komische opmerking. Na de pauze werd besloten om met Slot-it auto's verder te gaan, en werd het geheel iets "serieuzer". Helaas drukt iemand op een verkeerd knopje waardoor alle gegevens verdwenen, dus einde race en geen uitslag/winnaar. Nu was dat ook niet de insteek, het ging om het plezier en dat hebben we zeker gehad. Arjan, en iedereen die je geholpen heeft met de organisatie van deze dag, bedankt voor de gezellige dag, en natuurlijk alle anderen voor de leuke races. Maurice ook bedankt voor het vervoer naar Elshout.
Hier nog wat foto's:

Arjan had ook voor iedereen nog een certificaat als aandenken.